دوره تکنیک طراحی و برنامه ریزی شکار مساله (۷CTPX)

سادگی و فقدان پیچیدگی، سرعت آموزش، سرعت اجرا، قابلیت تغییر و سرعت اصلاح،کاربرد ۳۶۰ درجه یعنی در هر حوزه ای قابل استفاده است،قابلیت استفاده و فهم برای همه افراد و سنین را دارد و این تکنیکبه ابزار خاصی وابستگی ندارد

تست
در ادامه هر یک به تفصیل توضیح داده شده استابتدا به اشکالات روشهای برنامه ریزی فعلی و مرسوم می پردازیم
برنامه ریزی در تعریف دقیقش از ۴ فعالیت اصلی تشکیل شده ، تعیین اهداف ، تعیین مسیر، تعیین فعالیتها ، تخصیص منابع و کنترل برنامه
قبل از برنامه ریزی نقشه کشیدن باید اتفاق بیفتد اما در تکنیکهای مرسوم اصلیترین و کلیدی ترین گام یعنی نقشه کشیدن انجام نمی شود
اما درتکنیک ۷CTPX کشیدن نقشه ،بررسی مسیرها و تعیین مسیر،موانع و… نیزانجام می گیرد

• ساده دراموزش
• ساده برای انتقال مفاهیم
• قابل آموزش،استفاده و فهم و درک برای هر فردی با هر سطح سواد و هوشی باشد
• از همهمه در ذهن جلوگیری می کند
• می توان آنرا به سادگی توضیح داد
• در اجرای برنامه ریزی پیچیده نیست
• در اجرای عملیات پیچیده نیست
• مثل خیلی از روشهای برنامه ریزی برنامه ریزی یا اجرا را پیچیده نمی کند

• به سرعت و در کمترین زمان می توان آنرا اموزش داد و بکار برد
• به سرعت می توانید آنرا یاد بگیرید
• سرعت در فهم تکنیک و برنامه های تولیدی
• به سرعت می توان همزمان برنامه ریزی کرد و هم کار را شروع کرد
• سرعت در اصلاح برنامه

این تکنیک قابلیت بسیار بالایی در تغییر و اصلاح دارد و می تواند به سرعت به روز شود این قابلیت در شرایط پیچیده و سریع بسیار کاربردی و  آنرا بی همتا می کند

• نیاز ندارید برنامه کامل شود تا اقدام کنید
• نیاز به ابزار خاص نداشته باشد، یک ورق کاغذ و یک قلم کافیست که به سرعت همه بتوانند برنامه ریزی را شروع کنند و بفهمند

• دامنه کاربرد آن وسیع می باشد چه مسائل ساده ،چه مسائل سخت، چه مسائل شخصی، چه مسائل کسب و کار در اکثر جاها می توان از آن استفاده کرد
• آرامش می دهد
• تمرکز می دهد
• در کارهای گروهی همه یک نقشه و تصویر واحد از برنامه دارند
• تصویری از آن همیشه در پیش چشم می باشد
• با آن بتوان همزمان چندین مساله را حل کرد یا مدیریت کرد
• حتی در خانواده تمام افراد خانواده می توانید از آن استفاده کنید

به‌طور کلی برای از بین بردن کسری بودجه دولتی دو دسته راه‌حل در ادبیات اقتصادی وجود دارد. یک دسته مربوط به متوازن کردن و ایجاد تعادل در بودجه است. متعادل ساختن بودجه به‌طور کلی از دو نوع عملیات تشکیل می‌شود؛ کاهش هزینه‌های دولتی و افزایش مالیات دریافتی. به نظر می‌رسد که درحال‌حاضر با توجه به رکود اقتصادی و کاهش درآمدهای نفتی، نمی‌توان به افزایش مالیات‌های دولت دل بست، از سوی دیگر، به‌نظر نمی‌رسد که دولت بتواند در یک بازه کوتاه‌مدت هزینه‌های خود را به شکل قابل‌توجهی کاهش دهد.

راه‌ دیگر تامین کسری بودجه استقراض دولتی است. استقراض دولت از منابع مالی مختلفی انجام می‌شود؛ مثل دولت‌های خارجی، سازمان‌های جهانی، شرکت‌ها و صندوق‌های بخش‌خصوصی و افراد حقیقی. راه غیرمعمول دیگر تامین کسری بودجه، استقراض دولت از بانک‌مرکزی است. این روش در  بیشتر کشورهای توسعه‌یافته ممنوع است و در بیش از ۱۰۰ کشور محدودیت‌های قانونی برای این کار وجود دارد. یکی از مهم‌ترین عواقبی که قرض دولت از بانک‌مرکزی  درپی‌دارد خدشه‌دار شدن استقلال بانک‌مرکزی است. اقتصاددانان معتقدند بانک‌مرکزی برای مدیریت پولی مناسب، باید از نهادهای دولتی استقلال داشته باشد. اما تجربه نشان داده است که دولتمردان در مناطق مختلف جهان و به‌ویژه کشورهای درحال توسعه تمایل زیادی به پولی کردن کسری بودجه دارند. این اتفاق باعث نگرانی‌های بسیاری در ارتباط با به هم خوردن نظم پولی در کشور است. به همین جهت استقراض دولت در اقتصاد عموما به‌وسیله‌ انتشار اوراق و گرفتن قرض از منابع مالی موجود انجام می‌شود.

با مطرح شدن طرح فروش اوراق نفتی توسط دولت در روزهای اخیر، برخی از صاحب‌نظران انتقادات مختلفی را به سیاست‌های اقتصادی دولت وارد کرده‌اند. «آینده فروشی» کلید واژه ساختگی است که درخصوص طرح انتشار اوراق از سوی دولت مطرح می‌شود، کارشناسان نقدهایی به چگونگی اجرای این طرح و رویکرد اقتصادی این برنامه وارد کرده‌اند.اقتصاددانان مخالف عنوان می‌کنند فروش اوراق برای دولت بدهی بزرگی ایجاد خواهد کرد و در سال‌های آینده باید بخش عمده‌ای از درآمد کشور بابت سود به خریداران اوراق پرداخت شود. برخی تحلیلگران، تامین کسری بودجه به وسیله اوراق را کاری خطرناک خوانده‌اند. از زاویه‌ دید مخالفان، فروش اوراق به‌منظور پوشش هزینه‌های جاری، درواقع بهبود وضعیت کنونی به قیمت وخیم شدن اوضاع اقتصادی در آینده است. از این رو روش انتشار اوراق به‌منظور تامین کسری بودجه می‌تواند نوعی آینده‌فروشی تلقی شود. این درحالی است که راهکار جایگزین دولت برای تامین کسری بودجه، استقراض از بانک‌مرکزی است که نتیجه‌ای جز تورم ندارد. در حقیقت تورم، بدترین نوع آینده فروشی است و ضرر‌ آن بالاتر از هر راهکار جایگزینی است. سوال مشخص این است که در صورت عدم انتشار اوراق، دولت چه راهکار جایگزینی خواهد داشت؟

توضیح ۱

دنیای‌اقتصاد : اخیرا عبارتی با عنوان «آینده‌فروشی»‌ در مباحث سیاست‌گذاری مطرح شده، مبنی بر اینکه دولت می‌خواهد از جیب نسل‌های آینده برای منافع خود خرج کند. بررسی‌ها نشان می‌دهد در ۵ دهه اخیر اکثر اقتصادهای توسعه‌یافته توانسته‌اند با بهره‌گیری از ابزارهایی نظیر اوراق قرضه دولتی، از درآمدهای آینده برای تامین کسری منابع بهره ببرند و در ادبیات اقتصادی، موضوعی با عنوان «آینده‌فروشی» بی‌معنی است. حتی استفاده از اوراق دولتی بلندمدت، باعث هموارسازی درآمدهای دولت در زمان‌های مختلف شده و زمینه را برای حذف ناترازی‌ها فراهم کرده است. در ایران اگرچه بعضا انتشار اوراق دولتی بر مبنای کالای ارزشمند و قابل‌مشاهده تعریف شده است اما کارکردی مشابه اوراق قرضه دولتی کشورهای توسعه یافته دارد. در حالی که راهکار جایگزین، استقراض از منابع بانک مرکزی و در نتیجه افزایش نرخ تورم است. بالا رفتن نرخ تورم به معنی آن است که بخش قابل‌توجهی از منابع از جیب کم‌درآمدها برداشته می‌شود. بنابراین استفاده از منابع آینده راهکاری است که بهترین جایگزین برداشت از جیب مردم است.

تز ن ن وتد برزثص

صثقنمنت